《与诸友同坐梅下月雾凄清风琴泠然不类人世各联三二语醉归卧南窗下明日徵所出语皆忘失不记因追赋古诗以补遗缺》拼音版

宋代冯时行

zhūyǒutóngzuòméixiàyuèqīngfēngqínlíngránlèirénshìliánsānèrzuìguīnánchuāngxiàmíngzhēngsuǒchūjiēwàngshīyīnzhuīshīquē--féngshíxíng

yuèlěngshūyǐngméifànqīngguāngércáoqiàozhútiānfēngyùnhuáng

xiāngjiāngèrsānzizhōngliáochángyánglínglíngbáixuěchàngyànyànxiáshāng

qīngjuéfēirénjìnghàodàngzhēnzuìxiāngfēihuājiǒngtiānxīngzhuìshuāng

fàngmǎnkōngkuòshénróngjiēhùnmángsānshānjīnxiānyóuliànghuāngtáng

rénjiānyǒuxiāoyáoqiězhǎngzānshījiānfèicháng

shǎozhìlǎoguòwènhuòwèichángxuéchúhuāng

wéndǎoxìngjiǔkuáng使shǐfēngyuèqīnníngcāng

jiǔméiyǐngpiānyuèlín西gāngyánfēngchuīguānjīnbáizhānshang

guīyǎnguānzhěnshàngcónghuáng

冯时行简介

唐代·冯时行的简介

冯时行(1100—1163)宋代状元。字当可,号缙云,祖籍浙江诸暨(诸暨紫岩乡祝家坞人),出生地见下籍贯考略。宋徽宗宣和六年恩科状元,历官奉节尉、江原县丞、左朝奉议郎等,后因力主抗金被贬,于重庆结庐授课,坐废十七年后方重新起用,官至成都府路提刑,逝世于四川雅安。著有《缙云文集》43卷,《易伦》2卷。

...〔 ► 冯时行的诗(202篇)