《越问 其十三 舜禹》拼音版

宋代孙因

yuèwènshísānshùn--sūnyīn

shùnshēngyáoqiūjìnérdōngdēnggǎntiānruìyàngxiángguānghóng

shānsuǒgēngjiàtáojiēyǒuèrjiàngguīruìbǎiguānbèiérjǐngcóng

xúnshānhuìqúnchénérgōngzhízhěwànguóhòuzhìzhīfángfēng

tuōfēiyǐnmíngquánzáoleérzháijīnjiǎnshíkuìcángshānzhōng

wàngmíngyáoshānlíngxuéyǎnmiàomàoqiānhuàbèiqióng

wángzhīsuǒzàifēngzhījìnxiàoqínjiǎnhǎoxùnérshàngzhōng

yuēzāiyòulóngrányǒuwèizhěruòshìshùnzhīshìtóng

孙因简介

唐代·孙因的简介

庆元慈溪人。孙梦观兄。理宗宝庆二年进士。仕至朝请大夫。晚年隐居四明山。博综古今,善属文,尝采会稽遗事作《越问》,以补王十朋《风俗赋》之缺。

...〔 ► 孙因的诗(20篇)